Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Gdyby zapytać Ojców Kościoła o to, czym jest Wniebowstąpienie Pańskie, to odpowiedzieliby nam z pewnością nieomal jednym głosem, że jest to ostatnie objawienie się Zmartwychwstałego apostołom i uczniom. Czterdzieści dni po swoim zmartwychwstaniu Jezus Chrystus na nowo spotyka się ze swoimi uczniami, mężczyznami i kobietami, którzy towarzyszyli Mu podczas trzech ostatnich lat. Wychodzą z Jerozolimy w stronę Betanii. Przechodzą przez ulice i place miasta i kierują się ku Górze Oliwnej. W pewnej chwili Pan Jezus zatrzymuje się, gromadzi ich wokół siebie i daje im ostatni rozkaz: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (Mk 16, 15). Patrzy na nich i wznosząc się ku niebu, żegna się, błogosławiąc ich. Oni, pełni radości, wracają do świętego miasta i stamtąd rozpoczynają głoszenie Dobrej Nowiny całemu światu. Zgodnie z księgą Dziejów Apostolskich – Jezus wstąpił do Nieba, to znaczy wrócił do Ojca, który Go posłał na świat.

Wniebowstąpienie Pańskie oznacza wypełnienie zbawienia, rozpoczętego w chwili Wcielenia. Po pouczeniu po raz ostatni swych uczniów Jezus wstępuje do nieba. „Nie oddzielił się jednak od naszej kondycji”, jak śpiewamy w prefacji, w swym człowieczeństwie, bowiem włączył wraz z sobą ludzi w głęboką więź z Ojcem i w ten sposób objawił ostateczny cel naszego ziemskiego pielgrzymowania. Tak jak dla nas zstąpił z Nieba i tak jak dla nas cierpiał i umarł na krzyżu, tak samo dla nas zmartwychwstał i powrócił do Ojca, który dzięki temu nie jest już daleki, lecz jest Bogiem naszym, naszym Ojcem (por. J 20, 17).

Uroczystość Wniebowstąpienia mówi nam, że w Chrystusie nasze człowieczeństwo zostaje wyniesione do wysokości Boga; w ten sposób za każdym razem, gdy się modlimy, ziemia łączy się z niebem. Wniebowstąpienie Pańskie nie jest pożegnaniem, powiedzeniem „do widzenia”, ale, paradoksalnie jest powiedzeniem „zostaję”. Uczniowie ufają obietnicy Jezusa Chrystusa: Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata (Mt 28, 20).

Wniebowstąpienie Pańskie przekazuje nam również radosną prawdę, że w niebie mamy Pośrednika, który będąc człowiekiem, zna naszą ludzką naturę, nasze skłonności do zła i dobra, i nas miłuje. „Jezus Chrystus, po wejściu raz na zawsze do sanktuarium niebieskiego, wstawia się nieustannie za nami jako Pośrednik, który zapewnia nam nieustannie wylanie Ducha Świętego” (KKK 667). Wniebowstąpienie ukazuje nam całą prawdę o Zbawicielu i naszym życiu stworzonym do wieczności.

Modlitwa o dar pokoju św. Jana Pawła II

Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim oraz zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.

Niech już nie będzie więcej wojny – złej przygody, z której nie ma odwrotu, niech już nie będzie więcej wojny – kłębowiska walki i przemocy. Spraw, niech ustanie wojna (…), która zagraża Twoim stworzeniom na niebie, na ziemi i w morzu.

Z Maryją, Matką Jezusa i naszą, błagamy Cię, przemów do serc ludzi odpowiedzialnych za losy narodów. Zniszcz logikę odwetów i zemsty, a poddaj przez Ducha Świętego nowe rozwiązania wielkoduszne i szlachetne, w dialogu i cierpliwym wyczekiwaniu – bardziej owocne niż gwałtowne działania wojenne.

Ojcze, obdarz nasze czasy dniami pokoju. Niech już nie będzie więcej wojny. Amen.

UROCZYSTOŚCI PARAFIALNE W TWORKOWIE W 2022 ROKU – kliknij

Dekret Biskupa Opolskiego z dnia 25 marca 2022 – kliknij

Modlitwy:

Zachęcam wszystkich Parafian do codziennej modlitwy indywidualnej i w rodzinach.